TEXTIELINDUSTRIE: HET PAD VAN ERFGOED

Het textielavontuur in La Bresse gaat vandaag verder met TGL Fabrics Gisèle. Het bedrijf is afkomstig uit de Vogezen, waar ze in 1856 werd geboren. Het bedrijf heeft nu meer dan 80 werknemers, verspreid over verschillende weef- en productievestigingen. In de fabriek van Ecorces, gebouwd in 1998, stelt de modernste industriële technologie de groep in staat om een van de Europese leiders te zijn in de productie van huishoudlinnen.

Vanaf dit prachtige natuurlijke voorgebergte van de Beuty Rocks kunnen we beter begrijpen hoe de textielindustrie zich ontwikkelde in La Bresse: hellingen die goed zichtbaar zijn voor de landbouw, wieg van de eerste weefgetouwen, hout en graniet om te bouwen, en stromen van waterbronnen.

Aan het begin van de 19e eeuw, hoewel sommige taken nog steeds werden uitgevoerd op boerderijen, werd het werk geleidelijk geconcentreerd in werkplaatsen en vervolgens op echte "industriële isolaten". Rondom de fabriek, de plaats van productie, worden de plaatsen van het dagelijks leven ingericht: arbeiderswoningen en tuinen, het directeurshuis, maar ook soms school, kinderdagverblijf of dorpshuis. Het district Grands Viaux getuigt ervan.

De geschiedenis van textiel volgt de loop van het water dat in de Vogezen sinds de middeleeuwen wordt gebruikt als een bron van energie. Door een ingenieus systeem van kleppen, kanalen en penstocks wordt het water van de rivieren omgeleid om hem in staat te stellen een waterrad of een turbine te bedienen. Deze zullen resulteren in een reeks mechanismen en het draaien en weven van machines. Het gebruikte water wordt vervolgens teruggebracht zonder de rivier te beschadigen.

In de bergen werken boeren ook met hout en zijn soms wevers. Sinds de middeleeuwen maken sommigen linnengoed of hennep, dankzij het houten weefgetouw, dat ter plekke op de boerderij wordt vervaardigd en geïnstalleerd. Ook wanneer katoen in de tweede helft van de 18e eeuw verschijnt, is hun knowhow al groot. Een gerenommeerde textieltraditie wordt geboren in het hart van de Vogezen.

De textielbusiness heeft zijn drama's meegemaakt. Een van de meest opvallende blijft de verwoesting van 20 van de 23 productielocaties in november 1944. Het gerouteerde Duitse leger oefent het beleid van verschroeide aarde en verbrandt vele gebouwen. De hele stad is praktisch vernietigd. De wederopbouwperiode die daarop volgde vormde vandaag de stad.